काठमाडौं, कार्तिक २९ । नेपालमा समलिङ्गी विवाहलाई मान्यता दिनु सामाजिक, सांस्कृतिक एकतालाई भत्काउने विदेशीको षड्यन्त्र भएको सरोकारवालाहरुले बताएका छन् ।
बुधबार काठमाडौंको संवाद डबलीमा ‘नागरिक सरोकार नेपाल’ (Civic Concern Nepal) ले आयोजना गरेको कार्यक्रममा बोल्दै उनिहरुले सर्बोच्च अदालत विदेशीको प्रभावमा परेर समलिङ्गी विवाहलाई मान्यता दिएको आरोपसमेत लगाए । राष्ट्रिय मानव अधिकार आयोगका पूर्व सदस्य डा.केबी रोकायाले नेपालमा सर्बोच्च अदालतको एकल इजलासले दिएको अन्तरिम आदेशकै भरमा समलिङ्गी विवाह दर्ता हुनु दूर्भाग्य भएको बताए ।
Civic Concern Nepal का अध्यक्ष तथा समाजसेवी डा.सुन्दर थापाले नेपाललाई कमजोर बनाउन विदेशीले लादेको एजेण्डालाई कानुनी मान्यता दिनबाट रोक्न ब्यापक जनदबाब रहेको बताए । थापाले आफूहरु समलिङ्गी नागरिकहरुप्रति नकारात्मक नभएको तर प्राकृतिक, सामाजिक, संस्कृतिक, धार्मीक र मौलिकतालाई विखण्डन गर्ने योजनामा आएको विदेशी षड्यन्त्रको विरोधमा रहेको स्पष्ट पारे ।
नेकपा (एमाले)का युवा नेता तथा विश्लेषक प्रकाश रोकायाले सदियौंदेखि नेपाल र नेपालीबीच भाँजो हालेर देशलाई विखण्डन तथा कमजोर गर्ने योजना सफल नभएपछि अहिले समलिङ्गी सम्बन्धको षड्यन्त्रकारी विदेशी योजना भएको आरोप लगाए । उनले नेपालका मुख्य राजनीतिक दलहरुको यस सम्बन्धमा आधिकारिक धारणा आउनुपर्ने मागसमेत राखे ।
आयोजक नागरिक सरोकार नेपालका कार्यकारी निर्देशक डा.जोमेश वडले नेपालमा पछिल्लो समय समलिङ्गी विवाह, भू्रण हत्या तथा लिङ्ग परिवर्तन जस्ता भयावह विकृतिहरु मौलाएकोमा चिन्ता व्यक्त गरे । वडले वर्षेनी ९० हजार भू्रण हत्या हुने गरेको बताउँदै भने,“भ्रुण हत्या छाँदैछ अब लिङ्ग परिवर्तन अनि समलिङ्गी विवाहले नेपालको जनसंख्या रित्याएर समाज र देश कमजोर बनाउने एजेण्डालाई कुनै पनि हालतमा खारेज गर्नु पर्छ ।” नागरिक सरोकार नेपालका सचिव विदुर अधिकारीले सञ्चालन तथा व्यवस्थापन गरेको उक्त मिडिया मिट कार्यक्रममा विभिन्न तीस भन्दा बढी सञ्चारकर्मीहरूले यो विषयको गम्भीरताबारे बुझ्ने अवसर पाएका थिए । अधिकारीले देशमा आवश्यक र जनपक्षीय कामभन्दा नभएका कुरामा समय स्रोतधसाधन खेर फलेर परिवा र राष्ट्र नै भाँड्ने यस्ता विदशीहरुको योजनाको भण्डाफोर गर्नु पर्ने धारणा राखे ।
विदुर अधिकारीको तर्कमा :
मानव अधिकारभित्र बालअधिकार पनि छुटाउन मिल्दैन, वयस्कको भन्दा बालबालिकाको हित अधिकारप्रति एउटा सभ्य समाज र राष्ट्र बढी सम्वेदनशील बन्नुपर्छ । यस दृष्टिकोणबाट हेर्दा, समलिंगी विवाह कदाचित उचित छैन । केही गम्भीर सत्यता र तथ्यहरू हेर्न सकिन्छः
एक लेस्बियन एक असाधारण आमा हुन सक्छिन्; तर तिनी बाबु बन्न सक्दिनन्। एक समलिङ्गी पुरूष उत्कृष्ठ बाबु बन्न सक्छ; तर उ आमा बन्न सक्दैन। बालबालिकालाई आमा बाबु दुवै चाहिन्छ, र दुवै अभिभावकको माया र संरक्षण प्राप्त गर्ने उनीहरूको अधिकार छ।बालबालिकाको पनि मानव अधिकार हुन्छ, जसमा आफ्ना आमा र बाबुको प्रेम र हेरचाहमा हुर्कन पाउनु प्राथमिक रूपमा पर्छ । समलिंगी सम्बन्धमा यो सम्भव हुँदैन । छोराछोरीलाई आफ्नो आमा र बाबुको प्राकृतिक अधिकार छ।
प्राकृतिक अधिकार विरुद्ध कानूनी अधिकारः
मानिसको मागले ,अभियान, जो८बलले बनाएको कानुनले त्यो प्राकृतिक स्वाभाविक अधिकारलाइ खाँचोलाइ उल्टाउन हुँदैन, सक्दैन । प्राकृतिक अधिकारहरू ती हुन् जुन कुनै विशेष संस्कृतिको कानून वा चलनमा निर्भर हुँदैनन्। कानूनी अधिकारहरू एक व्यक्तिलाई दिइएको कानूनी प्रणाली द्वारा प्रदान गरिएका हुन् । जब कानुनी अधिकारहरू प्राकृतिक अधिकारहरूमाथि अडेका हुन्छन्, तब मात्र न्याय प्रदान गरिएको हुन्छ । बालबालिकाको अधिकार अभिभावकीय अधिकारको अर्को पक्ष हो । आमाबाबुको मोजमज्जा, स्वतन्त्रताले बालबालिकाको जीवन, भावनात्मक स्वास्थ्यमा असर पार्न मिल्दैन ।
आमाबाबु र बालबालिका सम्बन्धमा, उनीहरूको अधिकारहरू सहजीवी हुन्; आफ्नो बच्चा हुर्काउने आमा र बुबाको अन्तर्निहित अधिकार यस तथ्यसँग जोडिएको छ कि उनीहरू मात्र दुई व्यक्तिहरू हुन् जो उनीहरूको बच्चालाई अस्तित्वमा ल्याउन जिम्मेवार छन्।
” जैविक आमाबाबुले आफ्ना छोराछोरीलाई आफैंले प्रेम गर्नुपर्छ, यो हस्तान्तरण गर्न मिल्दैन । आमाबाबु र बच्चाबिच जैविक सम्बन्धको अद्वितीय घनिष्ठता र बच्चाको भलाइको दृष्टिकोणबाट, यो दायित्व ठूलो छ। “- अभिभावक अधिकार विशेषज्ञ मेलिसा मोचेला
तीन नियमहरू जसले यसलाई सही बनाउँछ :
१. प्राकृतिक अधिकार सरकार, न्यायालय, अभियानभन्दा पहिल्यै विद्यमान छ।
२. कसैले तपाईंलाई प्राकृतिक अधिकार प्रदान गर्नु पर्दैन।
३. प्राकृतिक अधिकार समान रूपमा बाँडिएको छ, कोही पनि यी अधिकारहरू प्रयोग गर्न ठूलो वा कम क्षमताको साथ जन्मिएको हुँदैन।
बालबालिकाको अभिभावकको प्राकृतिक अधिकार छ:
बालबालिकाको अधिकारलाई विश्वभरि मान्यता दिइन्छ :
संयुक्त राष्ट्र संघले बालअधिकार सम्बन्धी महासन्धिमा आमाबाबु दुवैद्वारा चिनजान र माया गर्ने बालबालिकाको अधिकारलाई समेटेको छ – इतिहासमा सबैभन्दा व्यापक रूपमा अनुमोदन गरिएको मानवअधिकार सन्धि।
• घरबारविहीन र भागेका युवाहरूमध्ये ९० प्रतिशत बाबुविहीन छन् । घरबारविहीनता र भागेको जीवन यौन बेचबिखनको लागि सामान्य प्रवेशद्वार हो।
भयावह तथ्यांकः
• ७०% देखि ८५% कारागारका कैदीहरू बाबुविना हुर्केका थिए।
• आत्महत्या गर्ने किशोरकिशोरीहरूमध्ये ६३ प्रतिशतका बुबा परिवारमा अनुपस्थित छन्।
• ७१% गर्भवती किशोरीहरू बाबुविहीन घरबाट आउँछन्।
अन्तत, सबै दृष्टिकोणबाट हेर्दा समलिंगी सम्बन्ध हानिकारण, अनुत्पादन अपुनरूत्पादक, र विनाशकारी प्रमाणित हुन्छ ।
(लेखक अधिकारी सिभिक कन्सर्न नेपालका महासचिव र आमुल परिवर्तन नागरिक पार्टीका उपमहासचिव हुनुहुन्छ ।)
